Laatst zat ik met iemand op een tak in een boom, op zo'n 6 meter hoogte, toen ze tegen me zei: waarom schrijf je niet over de liefde? Ik vond het eigenlijk nogal persoonlijk voor zo'n blog als dit, want voor je het weet weten mensen je te traceren en weet iedereen dat je helemaal verliefd bent. Is dat immers niet riskant in deze digitale tijden waarin je maar nooit weet wie er nu weer bij je onder de de bank ligt als je thuiskomt van je werk?
Desondanks wil ik toch jullie deze liefdesschelp van Michael Cheval niet onthouden
 |
| Michael Cheval (1) |
De liefde is zoet, de liefde is schoon, maar surrealistische kunst werkt toch ook vooral leuk door de onverwachte contrastwerking, vandaar dat ik dan ook de neiging heb een plaatje zoals hieronder toe te voegen, niet omdat ik pessismistisch ben, want dan ben ik totaal niet, maar gewoon uit eens soort van speelse opstandigheid.
 |
| "Je stond uren met je handen op de leuning van de Brug", Laura Zalenga (2) |
En omdat ik dan toch op een liefdevolle wijze wil eindigen, pak ik er een stok kaarten bij. Het is alweer een hele poos geleden dat ik gekaart heb overigens. Vroeger toepte ik nogal eens op school, maar dat is inmiddels toch ook alweer enkele decennia terug.
 |
Een Hartenkaartenhuis van Rafal Olbinski (3).
Zou Olbinksi ook getoept hebben vroeger op school? |
NOTEN
(1)
http://www.youtube.com/watch?v=_hCVGQ69K8o
(2)
http://pulpfactor.com/photography/6320/photography-by-laura-zalenga/
(3)
http://www.youtube.com/watch?v=ydnmE3C_94s
De liefdesschelp trekt zo zijn aandacht. Toen ik de liefdesschelp van Michael Cheval toevoegde aan deze pagina had ik niet in de gaten dat er in de wereld ook andere liefdesschelpen circuleren.
BeantwoordenVerwijderen